شانزده.چشمانی که مال تو باشند...

نگات،اون خنده تو چشمات

منو میبره تو دنیات 

خنده هات،حتی بغض تو صدات

غرقم میکنه تو رویات

[عشق همین لبخند های توست،همین نگاه های آرامت]

زمانی که نفست از دلت تنگ تر شد از چشمانت کمک بگیر،شب هایی که صدای قلبت بلندتر از صدای حنجره ات هم شد همین طور.

*شهربانو

یک چیزهایی مال من است،فقط و فقط مال من ،مثل همین رویای داشتنت...یک چیزهایی دیگری هم هست که باید مال  من باشد،فقط و فقط مال من،مثل دستانت،چشمانت...اصلا خود تو...خود تو هم باید مال من باشی...